Doktor Haber'ın makineyi ilk kullanışındaki başarısızlık (en son kısmı kast ediyorum, kendi rüyalarını gerçeğe dönüştürme çabası) biraz havada kalmış gibi. Yani neden böyle olduğunu ya ben anlayamadım, ya özellikle anlaşılmaması gerekiyordu, ya da biraz havada kalmış. Ayrıca George'un başından geçen bunca olayın insanın aklını karıştırıyor olması her ne kadar bir eksi olmasa da, sonunda daha sağlam bir yere basacağını sanmıştım okurken. Gene etrafta uzaylılar, gri tenli insanlar falan kaldı, gerçekten beklenmedik bir son oldu. Bunun dışında Heather ile George'un arasındaki ilişkiden biraz daha görmek (yanlış anlamayınız -.-) hoş olabilirdi. Son olarak da en büyük eleştrim şu olacak; kitaptaki her bölüm, her yeni yaratılan dünya kendi içinde ayakları yere basan, kendine ait bir kurgusu olan, mantıklı gerekçelerle o hale gelmiş dünyalar. Fakat kitabı bitirince şöyle bir genele bakıyorsunuz, tüm olarak ayakları yere basan bir roman değil gibi görünüyor. Bu nasıl değiştirilebilirdi bilmiyorum, belki de onca farklı gerçeklik algısının insanda oluşturduğu bir -aklıhavadalık- duygusu, fakat ben tatmin olmadım kitabın sonundan. Devamı olsaydı yahu!