Kayıt Ol

Goddamn Geists - Vincent

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Goddamn Geists - Vincent
« : 08 Ekim 2011, 21:17:31 »
Soğuk koridorlar, sonunda küçük ama yeterli sayıda sandalyeye sahip bir odaya çıkıyor. Bir. Sandalyeye bağlı, ağzı yüzü kanlı duran adam, rahatsızcasına kıpırdanıyor ve gözlerine Vincent'ın bakıyor. Sonra yanındaki küçük masanın üzerindeki kesici ve ezici aletlere bakıp tedirgin bir şekilde gülümsüyor.

"Menüde bugün ne var doktor?"

#rekt

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #1 : 08 Ekim 2011, 21:26:21 »
"Kıtır lezzetler."

dedi kısaca ve siyah montunu çıkartıp bir sandalyeye özenle koydu. Masadaki aletlere doğru ilerledi, bu sırada gömleğinin kol düğmelerini açıp gömleğini kıvırmaya başlamıştı.

"Halen komiklik peşinde olduğuna göre buna daha devam edeceğiz."

Bir şişe alkolü, demir bir kaba boşalttı ve şişeyi masanın kenarına vurarak kırdı. Cam kırıklarından bir parçayı alıp adama yaklaştı.

"Aç ağzını,yum gözünü."

Adamın ağzını açarak cam kırığını yerleştirdi ve çenesinden tutarak ağzını kapattı. Sonra sert bir yumruğu adamın yanağına yerleştirdi.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #2 : 08 Ekim 2011, 21:32:56 »
Adamın da kendini arkaya doğru atmasıyla, sandalye geriye düştü ve adam ağzını bile açamadı. İnlemesi ve metalin yere çarpma sesi tüm odayı adeta bir orkestranın çıkardığı ses gibi kaplıyor, ortamdaki hafif, rahatsız edici kan kokusunu ete kemiğe büründürüyordu.

"Ce-veppvb veremem... malın yer-rini sSöyle-yemem"
#rekt

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #3 : 08 Ekim 2011, 21:39:00 »
Vincent bu cevabı binlerce defa duymuştu, o yüzden sıkılmış bir şekilde başını sağa sola oynattı. Sandalyeyi tutarak tekrar sabitledi ve adamın çenesinden tutarak ağzını açtı. Cam içeride bir kaç kesik oluşturmuştu ve adamın ağzından kan akıyordu.

Cam parçasını çıkartıp aletlerin olduğu masaya koydu. Az önce demir bir kaba boşalttığı alkolün çok azını bir bardağa doldurdu ve adamın ağzını tekrar açarak içeri boşalttı.

Hiç ağzınıza kolonya aldınız mı? Peki bunu ağzınızda açık yara varken denediniz mi?
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #4 : 08 Ekim 2011, 21:42:41 »
Adamın çığlıkları bir kez daha odayı doldurdu, ancak o an hiç beklenmeyecek bir şekilde yumruğunu Vincent'ın yüzüne indirdi. Ellerinden kanlar akıyordu, büyün ihtimalle bir cam parçasını almış ve kesmişti ellerini bağlayan ipi.

Vincent herhangi acı çekmedi, hafifçe arkaya doğru savruldu sadece. Ancak bu, karşıdakinin masadan büyük bir bıçak kapıp savunmaya geçmesi için yeterli bir zamandı.
#rekt

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #5 : 08 Ekim 2011, 21:46:33 »
Vincent sıkkın sıkkın bir eliyle yumruğun indiği yeri yokladı. Daha kötüsünü görmüştü.

"Gerçekten mi?"

Adamın çaresiz suratına ve elindeki bıçağa baktı ve gülümsedi. Sonra hızla belindeki silahı çekti ve adamın sağ dizine ateş etti.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #6 : 08 Ekim 2011, 21:53:43 »
Tek silah sesi bu olmadı. İki silah sesi daha yankılandı odada. Vincent, karşısındaki adamın çığlıklarını duymadı. Silah seslerinde sonra hiçbir şey duymadı. Sadece ön dizleri, sonra da sırt üstü yere düştüğündeki o kısa ve keskin acıyı beyninin en derinlerinde hissetti. Korku yok, his yok. Yüzü yere değmeden tüm vücudundaki hissi kaybetmişti.

Gözünün ucuyla bir Domuz gördü. Alt çenesi yırtılırcasına açılmış, derisi hastalık derecesinde garip gözüken bir domuz. Yerdeki kanı yalamayı bıraktı ve ayağa kalktı. İki ayağı üzerinde durduğunda bir domuzdan çok bir insana benziyordu, ancak ne fark eder, Vincent ölümden önceki bu kısa anda ne gördüğünden nasıl emin olabilirdi?

Domu konuştu. Bir anlaşma yapmak istediğini söyledi.
#rekt

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #7 : 08 Ekim 2011, 21:56:10 »
"Ne anlaşması?"

dediğinde Vincent şaşırmıştı. Beyninin kısa anlık acı çığlığıyla her şeyin bitmiş olması, hiç konuşamıyor olması gerekiyordu. Ama konuşuyordu. Belki de hareket de edebiliyordu ama bunu yapamayacak kadar şaşırmıştı.

Ölümün bu kadar şaşırtıcı olmasını hiç beklemiyordu.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #8 : 08 Ekim 2011, 21:59:48 »
Yaşayacaksın. Ama yanına beni de alacaksın. Kabul edersen birlikte yürüyeceğiz ama sen ve ben olmayacak. Ben olacak. Bir kişi. Sen ve benden oluşmuş. Eğer kabul etmezsen, kafanın arkasındaki delikteki kan akmaya devam edecek ve sen nereye gideceğini biliyorsun. Evet biliyorsun, seni tutmadan hemen önceki o küçük, minnacık saniyede gördün, aşağıdaki karanlığı.
#rekt

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #9 : 08 Ekim 2011, 22:02:53 »
"Gitmek istemiyorum!" dedi. Refleks olarak cevap vermişti ama bu konuyu düşünseydi bile aynı cevabı verirdi. Az önce karşısındakine yaşattıklarının çok daha kötülerini başkalarına ve ailelerine yaşatmıştı. Diğer tarafa gittiğinde bunların binlerce katını yaşayacağını bilecek kadar din kavramından haberdardı. Pek inanmıyordu ama Vincent emin olamıyordu, ya öyleyse?

"Kabul ediyorum."
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #10 : 08 Ekim 2011, 22:19:42 »
Hissettiği şey güzel olduğu kadar korkutucuydu. Karşısındaki domuz yoktu artık.

Yerdeki kanlar, toplandı, pıhtılaşmış olanları bile çözüldü. Adeta geriye alınan bir film gibi, kırık kol kemiğinin, kafasının arkasından akan kanın geriye gelişini ve düzelişini hissetti Vincent. Nefes aldı. Odada yalnızdı, ancak artık gördüğü her şey daha farklıydı.

Renkler daha canlıydı. Ölümün gözlerine bakmıştı ve yaşamın ne olduğunu anlayacak kadar uzun süre bakmıştı.
#rekt

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #11 : 09 Ekim 2011, 09:36:58 »
Vincent yavaşça ayağa kalktı ve eliyle başının arkasını yokladı. Hiç bir şey yoktu.

Üstünü silkip etrafına bakındı ve az önce olanları düşündü. Bu bir rüya mıydı? Acı oldukça gerçekti. Düşüp bayılmış da olamazdı, sorguladığı adamın sandalyesi ve bağlı olduğu ip karşısındaydı. Hatırladıkları şeyler, gerçekten de yaşanmıştı.

Nedenini henüz bilmese de, Vincent'a ikinci bir şans verilmişti.

Kendisini çok garip hissediyordu. Ölmemenin verdiği mutlulukla hayata daha farklı bir bakış açısına sahip olmanın verdiği rahatsızlık hissi birbirine karışıyor, midesini bulandırıyordu. Vincent, anlam verebildiği konular üzerinde düşünmeye karar verdi.

Amcasına dönüp durumu anlatsa, amcası onu kurşuna dizerdi, bundan emindi. Amcasının lakabı "Centilmen"di, "Affeden" değil. Kendisi bile tam olarak inanamıyorken, ölümden dönme kısmına inanacağını hiç sanmıyordu. Onun gözünde tüm bu durum bir başarısızlıktı, sorgulanan adamı elden kaçırmıştı.

Sahi, nasıl olmuştu o? Kurşun arkasından gelmişti, sorguladığı pislik onu öldürmüş olamazdı. O pisliğin bir arkadaşı, onu kurtarmak için gelmiş olmalıydı. Fakat bu durumda kapıdaki aygırı geçmiş olması gerekiyordu ki bu neredeyse imkansızdı.

Vincent bir an eli başında öylece kaldı. Kapıdaki aygır, tabi ya. Vincent tam emin değildi ama tetiği çekeni ve ölüm fermanını kimin imzaladığını biliyordu.

Paltosunu kapıp dışarı çıktı.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #12 : 09 Ekim 2011, 14:03:52 »
Sokakta, kapının önünde daha demin ismini söyleyerek geçtiği iki adamın yerde ölü bir şekilde durduklarını gördü Vincent. Ama daha önemlisi, gecenin bu saatinde hızla yaklaşmakta olan polis sirenleri, şehrin duvarlarında yankılanıyor.

Yağmur hafif hafif çiselerken, Vincent parmağındaki siyah taşlı yüzüğü fark ediyor. O senin. O anlaşmamızın bir sembolü. Ona bir şey olursa... Olmasını istemezsin.
#rekt

Çevrimdışı Laughing Madcap

  • ****
  • 960
  • Rom: 51
  • The Oncoming Storm
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #13 : 09 Ekim 2011, 17:17:39 »
Vincent önce yerdeki adamlara, sonra parmağındaki yüzüğe baktı. Duyduğu şey- hayır, bir şey duymamıştı. Hissetmişti. Domuz'un da dediği gibi, onlar artık birdi.

"Yüzüğümüze bir zarar gelmeyecek, bunu hayatım pahasına koruyacağım. Yani, ikinci hayatım."

Tekrar yerde yatan korumalara baktı ve hızla, arabasını park ettiği yere ilerledi. Demek ki Marcone'nin de bu konuyla bir ilgisi yoktu. Demek ki, az önce yaşadığı sorgu olayında kendisini affettirebileceği bir nokta bulunmuyordu. Demek ki, başarısız olmuştu. Amcasının yanına dönmemesi için bir sebep daha. Amcasının onu ölü sanması en mantıklısıydı, şimdilik.
Attention all planets of the solar federation
We have assumed control.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Vincent Marcone
« Yanıtla #14 : 09 Ekim 2011, 17:21:47 »
Arabanın lastikleri inmiş ve camları kırılmıştı. Etrafında kaçabileceği tek yer ara sokaklar kalmıştı. Hızlı bir şekilde uzaklaşmazsa, başı çok belaya girecek gibiydi. Polis arabasının sesi çok uzak değildi artık.
#rekt