Kayıt Ol

Goddamn Geists - André

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Goddamn Geists - André
« : 08 Ekim 2011, 22:17:31 »
Düşerken zaman yavaşlıyor diye bekler insan, ama öyle olmuyor. Yere düşmen ve beynindeki o bütün hücrelerin aynı acı sinyalini göndermesi ile, sonsuz karanlığa gömülmen çok kısa bir aralıkta gerçekleşiyor.

Birisi var, kafanın hemen yanında duruyor. Göremiyorsun, göremezsin. Kafanı kaldıramıyorsun bile.

Yaşamak ister misin? diye bir cümle dolaşıyor zihninde. Sesini duymuyorsun bile.
#rekt

Çevrimdışı Dúrgonath

  • ***
  • 680
  • Rom: 13
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #1 : 08 Ekim 2011, 22:30:33 »
İlk kaçınılmaz şoku atlattıktan sonra birbirlerine perçinlenmiş çene kemiklerimi kıpırdatmama gerek kalmadan cevap verebileceğim için memnun oluyorum. Karanlığın içine bir düşünce yolluyorum.

"Ne fark edecek ki?"

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #2 : 08 Ekim 2011, 22:34:21 »
Karanlığı görüyor André. Karanlığa bak diyor adam. Ruhunun tekrar tekrar parçalanacağı o yere gitmek istediğine emin misin? Hayatta kalabilecekken?

Ruhunu ister istemez bir korku sarıyor. Devasa, karanlık tüneller sanki dünyanın kökleri gibi uzanıyorlar. Sadece bakarken bile, gözlerini birisi parçalıyor gibi André'nin. Ruhunun en derin, en temel korkularını uyandırıyor.
#rekt

Çevrimdışı Dúrgonath

  • ***
  • 680
  • Rom: 13
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #3 : 08 Ekim 2011, 23:05:26 »
"Tamam, tamam, yeter!" diyorum, içimden çığlıklar koparmamak için kendimi zor tutarak. "Peki öldükten sonra nasıl yaşayabilirim ki, bunu nasıl sağlayacaksın, ve en önemlisi ne karşılığında?

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #4 : 08 Ekim 2011, 23:17:32 »
Birlikte yaşayacağız o bedende. Farklı değil, tek bir varlık olarak. Hem sen, hem ben olacağız. Ben, yada biz olacak hepsi. Tek kişi. Ve böylelikle devam edeceksin. Asla ölmeyecek, ruhun yaşlanana kadar dünyada yürüyebileceksin. Beni de yanına alman karşılığında, bedeninde kalabileceksin.
#rekt

Çevrimdışı Dúrgonath

  • ***
  • 680
  • Rom: 13
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #5 : 08 Ekim 2011, 23:28:47 »
"Uygun görünüyor. Son bir şey daha var ama--sen nesin?"

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #6 : 08 Ekim 2011, 23:56:22 »
Küçük bir kahkaha. Sessizlik.

Birisi seni dürtüyor, "İyi misiniz?" sesi ince, hafif ve endişeli çıkıyor bu kadının. Siyah, bir kısmının ucunu maviye boyattığı saçları iyice dağılmış, hafifçe terlemiş. Koşmuş olmalı.
#rekt

Çevrimdışı Dúrgonath

  • ***
  • 680
  • Rom: 13
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #7 : 09 Ekim 2011, 12:41:17 »
Yatıyor, oturuyor ya da ayakta dikiliyor durumda olduğumdan emin değilim, kemiklerimin yerli yerinde olduğundan da; ancak kafamı dikkatle çevirip etrafıma bakınmayı akıl edebiliyorum. Sonra kadını görüyorum.

"İyi misiniz?"

"Daha iyi zamanlarım da oldu sanırım. Aa, şu anda neredeyim?"

Aynı anda içimden geçenlerse şöyle: "Ah, lanet olsun. Gerçekten yaşıyorum."

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #8 : 09 Ekim 2011, 14:07:51 »
"Yerde." diyor kadın. Hafif endişeli ses tonu gayet belirgin. "Düşüp kafanızı falan mı vurdunuz? Bir an kan gördüğümü sanmıştım."
#rekt

Çevrimdışı Dúrgonath

  • ***
  • 680
  • Rom: 13
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #9 : 09 Ekim 2011, 15:09:41 »
Kendimi zorlayarak gülümsüyorum. "Tabii ya. Yerde." Doğrulup üstümü başımı silkelerken daha önceden beni kovalayanların etrafta olup olmadığını da kontrol ediyor, ölümüm ve dönüşüm arasında ne kadar zaman geçtiğini kestirmeye çalışıyorum. Kadının ikinci sorusunu yanıtlamadığımı fark edip panikle hemen bir şeyler geveliyorum. "Ben, şey, ilaç, içki, fazla kaçırdım biraz sanırım işte."

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #10 : 09 Ekim 2011, 15:23:08 »
Kadın bir süre kafasını salladı. "Anladım. Bir kahveye ne dersin? Güzel bir yer biliyorum buralarda. Hem yağmur geliyor, çok uzağa gidemezsin şu durumda. Ah, bu arada kalemini düşürmüşsün." Eliyle yerde duran bir mürekkepli kalemi gösteriyordu.

Anlaşmamızın imzası. Yanından asla ayırma, asla kaybetme.
#rekt

Çevrimdışı Dúrgonath

  • ***
  • 680
  • Rom: 13
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #11 : 09 Ekim 2011, 16:28:55 »
Uzanıp kalemi alıyor ve ceketimin iç cebine yerleştiriyorum. Kadını bir süre baştan ayağa süzüp ihtimalleri kafamda tarttıktan sonra, durumun şu ankinden daha kötü olamayacağına karar verip "Tamam, yolu göster. Kahve gerçekten iyi gelebilir şu anda." diyorum.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #12 : 09 Ekim 2011, 16:34:16 »
Kalemi eline aldığında ölümün o net duygusunu hissediyorsun. Kalemin etrafındaki ince siyah aura da, André'yi onun sadece bir kalem olmadığına inanmaya itiyor.

"Gel." diyor kadın ve yürümeye başlıyor. "Adın ne?"
#rekt

Çevrimdışı Dúrgonath

  • ***
  • 680
  • Rom: 13
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #13 : 09 Ekim 2011, 16:59:56 »
"André. Babam Cezayirli bir Fransızdı. Yedi yaşımdan beri görmedim onu. Her neyse, seninkisi?"

Hafifçe sendeleyerek kadını takip ediyorum.

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: André Nikatina
« Yanıtla #14 : 09 Ekim 2011, 17:19:28 »
"Angela." Bir süre sessizce yürüdüler André ile. Sonunda köşede duran küçük kafeye girdiler. Bir kaç cadde ilerideki James Stone Kolejini fark etti André, küçükken orada okumuştu.

Oturduklarında Angela bir kahve sipariş etti. "Hikayen ne?"
#rekt