Konu: Hikaye yazarken konuyu nasıl buluyorsunuz?

[Gilderoy]

Konuyu bulmama gerek kalmıyor. O kendisi bana geliyor. Çoğu kişi buna ilham der ama bu biraz daha farklı. Bir anda, televizyon izlerken, yolda yürürken, otobüs yolculuğunda şahane fikirler dolduruyor kafamı ancak bir türlü yazıya geçir(e)mediğimden ya unutuluyorlar beynimin tozlu köşelerinde ya da çıkacak zamanı bekliyorlar. Bu yüzden uzun süredir bir şey yazamıyorum.

[strider]

Önce düşünüyorum. Sonra aklıma bir şey gelmeyince bir yerden başlıyorum. Zaten yazdıkça yazıyorsun. Kısacası fazla düşünmüyorum, yazdıkça yeni fikirler üretiyorum.
Böyle işte ocakta ilk öykümü yollayacağım, bakalım doğru mu yapıyor muşum?

[fantastiksever]

Arkadaşlar bir sorum olacak. Bu kadar kişi ve daha kim bilir kaç kişi hikaye yazıyorsunuz ve bunları ne için yazıyorsunuz onu anlamadım. Hani neden yazıyorsunuz demiyorum yazıyorsunuz ama bu hikayelere ne oluyor

[Fırtınakıran]

O hikayeler Kurgu İskelesi, Düşler Limanı ve daha ötesinde Aylık Öykü Seçkisi'nde yayınlanıyor. Sonra pek çok kişi gelip bizi okuyor, yorum yapıyor. Bazen beğeniyor, bazen de eleştirip hata veya eksiklerimize dikkat çekiyor. Daha ne olsun?

[Memory]

Ben yazma işinde öncelikle materyal toplamaktan yanayım. Yani yukarıdaki arkadaşlarımızın sözlerine de saygı duyarım fakat çok amatörce bulduğumu söyleyeceğim. Sen profesyonel misin? Yazdığın şeylerden para mı alıyorsun? Diyebilirsiniz. Ama herkesin yaptığı şeyi yapmak manasında amatörlük olarak diyeyim ben de.

Mesela Malkavian'ın kendine özgü bir tarzı mı diyeyim sitil'i mi diyeyim bu kelimeleri de sevmiyorum ya. Kendi özgü bir üslubu var gibi anladım ben. Yani diğer arkadaşlara bakıyorum, bir anda yazıyorum, ilk cümleyle başlıyorum sonrasında klavye konuşuyor. Bunları herkes yapıyor evet ben dahil herkes yapıyor. O yüzden biz, burada bu foruma yazıyoruz, ünlü yazarlar köşeyi döndüler evlerinde binlerce dolarlık köpek besliyorlar.

Yukarıda materyal'den bahsetmiştim. Foruma Resimleri Tasvir Ediyoruz diye bir konu açtım sırf bunun için. Buna ilgi bile duyulmadı ve şaşırdım. O kadar yazan insan var, bir tanesi ilgi duymadı.

Benim fikrim şu yönde, çantama a4 kağıt ve pilot kalem koyuyorum. Diyelim ki bir yere gittim, mesela dağdayım. Bir ağacın altına oturup gördüklerimi yazıyorum. Evden hiç çıkmayan, klavyede yazı yazan insanları ananas yemeden ananas hakkında fikir yürütmeye çalışan insanlar olarak görüyorum eğer başkalarının tasvirlerinden istifade etmiyorlarsa.

Çok uzun yazıyorum bu yüzden yarıda kesmek geliyor içimden şunu da yazıp bırakayım.

Yani ben öncelikle kurgulayabileceğim bir materyal çıkarırım. Buna kek yapmak için alınan hamur da diyebilirsiniz somutlaşması için. Ondan sonra birer kere okuyorum. Zaten karakterler sınırlıdır. Onları karıştırabilirsiniz birbirine özgün olması için. Canım isterse öyle yapıyorum istemezse karıştırmadan mesela korkak bir süvari ya da karışmışı; aslında korkak ama cesur taklidi yapan süvari gibi.

Bu ne saçmalamış ben hiçbir şey anlamadım; bir daha oku

Ekleme: Söylemeden edemedim. Forumda rastladığım en iyi konulardan biri. Açana teşekkür ederim.

[fantastiksever]

O hikayeler Kurgu İskelesi, Düşler Limanı ve daha ötesinde Aylık Öykü Seçkisi'nde yayınlanıyor. Sonra pek çok kişi gelip bizi okuyor, yorum yapıyor. Bazen beğeniyor, bazen de eleştirip hata veya eksiklerimize dikkat çekiyor. Daha ne olsun?

Çok iyiymiş. Ben bu sitede yeniyim de o yüzden anlayamadım yani bilmediğim için sordum. Bir de Aylık Öykü Seçkisi nedir acaba?

Ayrıca memory nin söylediklerine çok katılıyorum yazarların hayatlarına bakın, hepsi geçmiş yıllarından gördüklerinden esinleniyorlar nerdeyse. Tolkien'in de Shire'ı yaratırken küçüklüğünde yaşadığı köyden esinlendiğini biliyorsunuzdur. Ben de kısa bir zamandır fantastik okuyorum ama ilgim hep vardı. Hatta kendimi daha rahat hissetmek için hep çiftlik veya kamp bölgelerine gitmeye çalışıyorum. Şimdi de bu site bana bir yol gösterdi bakalım nereye gidecek

[Fırtınakıran]

Bakın yukarıda Anasayfa, Forum.. diye geçen seçeneklerde Aylık Öykü Seçkisi var. Tıklarsanız ne olduğunu hemen kendiniz göreceksiniz .

Hatta linki: http://oyku.kayiprihtim.org/

Her ay bir tema belirliyoruz ve 1 aylık dilimde herkes o temayı içeren (tema sadece konuda 1 kelime geçse de olur. İlla ki ana tema belirttiğimiz şey olmak zorunda değil) fantastik, bilimkurgu, gotik, tuhaf kurgu, korku türlerinde öyküler yazılıyor. Herkes bu belirtilen türlerde yazdığı sürece katılabiliyor.

Verdiğim linki incelerseniz çok daha iyi anlayacaksınız .

[fantastiksever]

Teşekkür ederim

[kitapci]

Arkadaşlar bir sorum olacak. Bu kadar kişi ve daha kim bilir kaç kişi hikaye yazıyorsunuz ve bunları ne için yazıyorsunuz onu anlamadım. Hani neden yazıyorsunuz demiyorum yazıyorsunuz ama bu hikayelere ne oluyor

benim arkadaşlarımda aynı şekil düşünüyor ve şöyle diyor, tamam yazıyosunda kim okuyacak bende  güzel birşeyler çıkana kadar yazacağım eğer çıkarsa okuyacak biri bulunur diyorum, sanada aynısını dedim işte .)

[BoZCiN]

Öncelikle şunu söyleyeyim. Bir kurgunun en güzel ve tatmin edici yanı kafanızın içindeykendir. Sonraki her aşamada bir şeyler kaybeder.

Mesela oturup onu yazmaya kalktığınızda asla kafanızdakinin birebir aynısı şeklinde dışarı çıkmaz.  Çünkü siz onu düşünürken ne tam bir görüntü, ne tam bir ses, ne tam bir yazı dizisi şeklinde düşünmüşsünüzdür. Bir his olarak içinizdedir ve siz onu dışarı yalnızca yazı formatında çıkarmaya çalıştığınızda bir şeylerin eksik olduğunu hissedersiniz.

Hikaye yazmak konusuna gelince. Buradaki pek çok insanın düşünme aşamasında, hayal etme aşamasında inanılmaz zengin, yaratıcı ve güçlü olduğuna inanıyorum. Bunu belki FRP oynatırken, hikayeler anlatırken, sohbet ederken görmüşsünüzdür ya da içten içe biliyorsunuzdur. Bu güzel bir şeydir ama yazı yazmak için yeterli değil maalesef. Çünkü dediğim gibi yazarken muhakkek bir şeyler kaybolur. Öncelikle edebi anlamda yeterli olmadığınız için kaybolur pek çok şey. Yazmak için okumalı, denemeler yapmalı diyenler olmuş. Çok haklılar. Çünkü ne sözcüklere ve edebiyata ne kadar hakim olursanız kafanızdakileri dışarı kusabilmeniz de o kadar kolay ve rahat olur. Tarifleri o denli güzel yapar, kafanızdakileri başkalarını okuyup aynen sizin gibi kafasında kurgulamasını o kadar iyi sağlarsınız.

Sadece yazabilme becerisi de yetmiyor. Tek atımlık, zorlama yazmak dayeterli değil. Disiplinli, düzenli, sıkılmadan yazabilen biri de olmalısınız. Yani yazı yazmayı seviyor olmalısınız... yazıyor olma düşüncesini sevmeyi" değil.

Yazarken sıkılıyor, devamını getirmekten bıkıyorsanız o zaman yazabilmeniz gerçekten zor. Elbette kimse hayal gücünüze, hiakeyeler tasarlamanıza engel olamaz. Ve başta da dediğim işin en güzel tarafı da bunlardır zaten.

Ha, hikayeler yazyor, tasarlıyor, kurguluyorun da ne oluyor... Kitap mı bastırdın, yazar mı oldun diyenlere gelince. Siktiri çekip yolunuza devam edebilirsiniz. Film izleyerek, dizi izleyerek, kitap okuyarak ne oluyor? Sanat eleştirmeni, sinema yorumcusu, sanatçı olup para mı kazanıyorsunuz. Hayır! Sadece izlediğiniz, okuduğunuz süre içinde keyif yaşıyorsunuz. Yazmak; okumak ve izlemek gibi işin tüketim kısmında değil, üretim kısmında olduğu için bu keyifte bir azalma olmuyor ki. Siz keyif alıyorsanız yazmaya, kurgulamaya devam edin. Yazar olmanıza, yönetmen olmanıza falan gerek de yok. Burada paylaşıyor olmanız ya da  kafanızda kurgulayabiliyor olmanız bile yeterlidir.

Kısaca söylemek istediklerim bunlar. Yalnız bunları yaparken gerçeklikten de kopmamak lazım. Genelde insanlar yaratıcılığa fazla pay biçerler. İleriki iş hayatınızda para bu yaratıcılıkta atar derler. Yaratıcı olmak çok özel bir şeymiş gibi. Bu sayfalarda gezen herkesin zaten düş alemi zengin. Buna kanarız biraz. Sadece yaratıcılık asla para etmez. Bunun reel dünyada bir işe yaramısını istiyorsanız, bu yaratıcılığın para edeceği organları, becerileri de edinmeye çalışmalısınız. beceri diyorum çünkü çalışarak edinebilecek şeyler bunlar. Yani hayal gücünüzün para etmesini istiyorsanız yazı yazmanızı kolaylaşıracak şeyleri edinmeniz lazım. yazmak. çalışmak. Oturup karalamak için vakit haracamak. okumak. Denemek. Denemeler yazıp okutmak, düzeltmek, tekrar yazmak... Durmadan yazıp aynı şeyleri ikinci gözle farklı şekilde tekrar ve tekrar yazmak.

[Light]

Öncelikle şunu söyleyeyim. Bir kurgunun en güzel ve tatmin edici yanı kafanızın içindeykendir. Sonraki her aşamada bir şeyler kaybeder.

Mesela oturup onu yazmaya kalktığınızda asla kafanızdakinin birebir aynısı şeklinde dışarı çıkmaz.  Çünkü siz onu düşünürken ne tam bir görüntü, ne tam bir ses, ne tam bir yazı dizisi şeklinde düşünmüşsünüzdür. Bir his olarak içinizdedir ve siz onu dışarı yalnızca yazı formatında çıkarmaya çalıştığınızda bir şeylerin eksik olduğunu hissedersiniz.

Hikaye yazmak konusuna gelince. Buradaki pek çok insanın düşünme aşamasında, hayal etme aşamasında inanılmaz zengin, yaratıcı ve güçlü olduğuna inanıyorum. Bunu belki FRP oynatırken, hikayeler anlatırken, sohbet ederken görmüşsünüzdür ya da içten içe biliyorsunuzdur. Bu güzel bir şeydir ama yazı yazmak için yeterli değil maalesef. Çünkü dediğim gibi yazarken muhakkek bir şeyler kaybolur. Öncelikle edebi anlamda yeterli olmadığınız için kaybolur pek çok şey. Yazmak için okumalı, denemeler yapmalı diyenler olmuş. Çok haklılar. Çünkü ne sözcüklere ve edebiyata ne kadar hakim olursanız kafanızdakileri dışarı kusabilmeniz de o kadar kolay ve rahat olur. Tarifleri o denli güzel yapar, kafanızdakileri başkalarını okuyup aynen sizin gibi kafasında kurgulamasını o kadar iyi sağlarsınız.

Sadece yazabilme becerisi de yetmiyor. Tek atımlık, zorlama yazmak dayeterli değil. Disiplinli, düzenli, sıkılmadan yazabilen biri de olmalısınız. Yani yazı yazmayı seviyor olmalısınız... yazıyor olma düşüncesini sevmeyi" değil.

Yazarken sıkılıyor, devamını getirmekten bıkıyorsanız o zaman yazabilmeniz gerçekten zor. Elbette kimse hayal gücünüze, hiakeyeler tasarlamanıza engel olamaz. Ve başta da dediğim işin en güzel tarafı da bunlardır zaten.

Ha, hikayeler yazyor, tasarlıyor, kurguluyorun da ne oluyor... Kitap mı bastırdın, yazar mı oldun diyenlere gelince. Siktiri çekip yolunuza devam edebilirsiniz. Film izleyerek, dizi izleyerek, kitap okuyarak ne oluyor? Sanat eleştirmeni, sinema yorumcusu, sanatçı olup para mı kazanıyorsunuz. Hayır! Sadece izlediğiniz, okuduğunuz süre içinde keyif yaşıyorsunuz. Yazmak; okumak ve izlemek gibi işin tüketim kısmında değil, üretim kısmında olduğu için bu keyifte bir azalma olmuyor ki. Siz keyif alıyorsanız yazmaya, kurgulamaya devam edin. Yazar olmanıza, yönetmen olmanıza falan gerek de yok. Burada paylaşıyor olmanız ya da  kafanızda kurgulayabiliyor olmanız bile yeterlidir.

Kısaca söylemek istediklerim bunlar. Yalnız bunları yaparken gerçeklikten de kopmamak lazım. Genelde insanlar yaratıcılığa fazla pay biçerler. İleriki iş hayatınızda para bu yaratıcılıkta atar derler. Yaratıcı olmak çok özel bir şeymiş gibi. Bu sayfalarda gezen herkesin zaten düş alemi zengin. Buna kanarız biraz. Sadece yaratıcılık asla para etmez. Bunun reel dünyada bir işe yaramısını istiyorsanız, bu yaratıcılığın para edeceği organları, becerileri de edinmeye çalışmalısınız. beceri diyorum çünkü çalışarak edinebilecek şeyler bunlar. Yani hayal gücünüzün para etmesini istiyorsanız yazı yazmanızı kolaylaşıracak şeyleri edinmeniz lazım. yazmak. çalışmak. Oturup karalamak için vakit haracamak. okumak. Denemek. Denemeler yazıp okutmak, düzeltmek, tekrar yazmak... Durmadan yazıp aynı şeyleri ikinci gözle farklı şekilde tekrar ve tekrar yazmak.

Arkadaş düşüncelerime tercüman olmuş.Beyninizde feci bir fikir beliriyor, işledikçe o mükemmelliğini kaybediyor, yazdıkça olacak bir yetenek sanırım hayal gücümüzü yazılara yansıtmak.Mesela benim aklımda harika bir kurgu vardı, dört bölüm yazdım ama kafamdaki kurgunun yazdığım yazıları hak etmediğini düşündüm ve kurgu hala kafamda.Kendimi geliştirdikten sonra kurguyu mahvetmeden yazmayı düşünüyorum..Zira yoksa insan kendini çok kötü hissediyor, kurgu kafanızın içindeyken o kadar hevesleniyorsunuz ki  tecrübesiz bir şekilde yazınca yirmi sayfalık yazıyı bir çırpıda silebilmeniz olasılıklar içerisinde..

[cankutpotter]

Yukarıdaki mesajlar benim de duygularıma tercuman oldu. Kafanızdakini yazmak bazen zor oluyor cidden, bir türlü olmuyor...
Neyse, benim şöyle bir sorunum var: Ara kısımları yazabilirim. Giriş cümlelerini yazmak, manzarayı kurmakta sıkıntı çekmem ama anahatları, asıl kurguyu oluşturmak için uzun süre düşünmem gerekir, şıp diye çıkmaz genelde. Ama bazen de bir anda bir şimşek çakar!
Yani sonuç olarak, öykü seçkisine katılamıyorsam, sebep çok basit, anahatları bulmakta çektiğim güçlüktür.

[Calypso]

Konu birdenbire aklıma gelir genelde. Öyle rastgele bir anda, yaşadığım veya gözlemlediğim rastgele bir olay bende yeni bir fikrin doğmasına sebebiyet verir. Sonra yavaş yavaş kafamda şekillenmeye başlar. Kendimi karakterlerin yerine koyar ve "Böyle bir durumda ben ne derdim?" diye düşünürüm. Bazen ayna karşısına geçip kendi kendime konuşur, karakterleri canlandırmaya çalışırım. Ayrıca asla klavyede hikaye yazmam. Önce kağıda yazarım, karalar, çizer, değiştiririm. Sonra bilgisayara geçiririm.

[realramtha]

O an aklıma gelen cümleleri arka arkaya sıralıyorum belirli bi kurguya kapılmıyorum doğaçlama kelimeler nereye götürürse oraya gidiyorum

[maviadige]

Bazen ben de konu bulmakta zorlanırım bazen bir anda aklıma gelir. Önce bir süre kafamda kurgu oluşturmaya çalışırım. Hikayede ne tür karakterler olmalı onu belirlerim. Sonra yazma işine geçerim. Tabi hikayelerin çoğunu sonradan değiştiririm, ilk haliyle kalmaz pek. Yazdıkça daha değişik şeyler gelir aklıma, eksik parçalar oturur. Sonuç olarak yazarken herkes gibi ben de farklı olmasına, dikkat çekmesine önem veririm. Hikayenin insanlar üzerinde nasıl bir etki bırakacağını düşünerek yazarım.