Üçüncü kitap Dune Çocukları'nı yeni bitirdim. Dune serisi hakkındaki duygularım biraz karışık.
İlk kitap çok güzeldi, ikinci kitap güzeldi, üçüncü kitap içinse ortalama üstü diyebilirim. Ama bilim kurgudan gittikçe uzaklaşıyormuşuz gibi hissediyorum. Kitaptaki din/politika/entrika kısmı o kadar ön planda ki; bilimsel her şeyi kaldırıp büyüyle değiştirseniz, olay uzayda değil de fantastik bir dünyada geçse işlenen senaryo aynı şekilde, anlamından hiçbir şey kaybetmeden var olabilir. Gezegendeki iklim değişikliği ve bunun yarattığı etkiler dışında gerçekten bilimsel diyebileceğimiz pek bir şey yok kitapta maalesef. Dune Çocukları için uzayda geçen, dini bol Game of Thrones bile diyebiliriz
Kitapta bir süre sonra beni sıkan bir mistisizm, gizemcilik havası var. Karakterlerin hepsi çok büyük öngörülere sahip, bazıları resmen geleceği görebiliyor ve buna göre bir şeyler yapıyor. Karakterlerin bu üstün yetenekleri, okuyucunun - ya da sadece benim, bilemiyorum - sebebini anlayamadığı işler yapmalarına sebep oluyor. Yapılan işlerin neden o şekilde yapıldığı ya hiç anlatılmıyor ya da çok uzun süre sonra dolaylı olarak anlatılıyor. Bir de herkes karşısına çıkan bir sorunun üstünde sadece kendi kendine düşünerek sonunda doğru cevaba ulaşıyor; ama cevap yine çoğu zaman bize söylenmiyor. Bölüm başlıyor, karakter birileriyle ya da kendi kendine konuşuyor. Sonra onun düşünce akışını görüyoruz ve sonunda işte böyle olmalı diyor; ama bu bize anlatılmadan cart diye bölüm bitiyor. Özetle karakterlerin karar verme süreçlerine, düşünce akışlarına bu kadar önem verilip vardıkları sonucun açıklanmaması beni kitap boyunca rahatsız eden bir tercih oldu.
Kitapta yöneticilerin yapması gerekenler, liderlerin alması gereken zor kararlar, halkı yönetmek için din nasıl kullanılır vb. kısımlar genellikle başarılı işlenmiş ve gerçek dünyada da şu anda benzeri yaşanan şeyler mevcut. Halkı kontrol etmek için dini kullanan yozlaşmış rahiplerden tutun zenginliğini korumaktan başka bir şey düşünmeyen CHOAM şirketine ve etliye sütlüye karışmayız deyip her şeye burunlarını sokan Uzay Loncasına kadar bu evrendeki pek çok kurum ve kuruluş gerçek dünyada da karşılık bulabilen şeyler. Ayrıca Dune serisinin önceki kitaplarından alışkın olduğumuz her bölümün başında bir alıntı/özlü söz/kıssa vs. bulunması geleneği bu kitapta da devam ediyor. Burada yazan şeyler de kitabın hem kendi evreni için hem de gerçek dünya için geçerli olabilecek şeyler, okuması çoğu zaman keyifli. Bazı kısımlar kutsal kitaplardan alınan ayetleri de andırmıyor değil.
Dune serisine başladıysanız ve devam etmek istiyorsanız okuyun, sizin için güzel bir kitap. Zaten serinin üçüncü kitabı olması nedeniyle bilim kurguya yeni başlayanlara bu kitabı değil ilk kitap olan Dune'u önermek lazım. Puanım 6/10, çünkü "bilim" kurgu yönü biraz zayıf ve benim damak tadıma göre biraz fazla mistisizm içeriyor; ancak işlediği politik konular hakkında 76 yılına göre oldukça başarılı ve Game of Thrones'la yarışabilecek bir entrikalar ağına sahip.
161 Yanıt
107176 Gösterim