Bana verdikleri Chyurda bitkisi için şöyle bir değişleri var, "Uyku için bir, ağrıyı azaltmak için iki, merhametli bir cenaze için üç yaprak."
---
"Yoruldun," dedi benim oğlan. Başucumda duruyor ve ne zamandır orada bilmiyorum. Kalemi gevşek parmaklarımın arasından almak için yavaşça uzanıyor. Sayfamda bıraktığı mürekkep izine yorgun bir şekilde baktım. Bu şekli daha önce görmüştüm, diye düşündüm, ama o zaman mürekkep değildi. Bir Kızıl Geminin güvertesinde kuruyan kan damlaları ve onu döken benim ellerim mi? Yoksa ben bir kasabayı Kızıl Gemi akınına karşı uyarmakta gecikmiş at sürerken maavi bir gökte yükselen siyah bir duman sürgünü mü? Ya da basit bir bardak suda dönen ve sarı sarı açılan bir zehir, birine benim gülümseyerek uzattığım bir zehir mi? Yastığımda kalmıl bir kadın saçının kaba kıvırcığı mı? Yoksa biz Sealbay'de için için yanan kuleden dışarı cesetleri taşırken, bir adamın topuklarının kumda bıraktığı izler mi? İşlenmiş yavrusunu, onun kızgın çığlıklarına rağmen sıkıca kavrayan bir annenin yanaklarından aşağı süzülen bir gözyaşının yolu mu? Tıpkı Kızıl Gemiler gibi, hatıralar, uyarmadan, acımadan geliyorlar. "Dinlenmelisin" Diyor oğlan tekrar ve oturmakta oluğumu fark ediyorum. Hiç bir anlamı yok. İşte berbat olmış bir yaprak daha, bir kenara atılan bir başka çaba.
"Kaldır onları," diyorum ona ve bütün kağıtları toplayıp tesadüfi bir şekilde istiflemesine itiraz etmiyorum. Şifacılık ve tarih, haritalar ve felsefe, hepsi tıpkı zihnimde olduğu hini elinde bir karmaşaya dönüşüyor. Ne işe koyulduğumu artık hatırlayamıyorum. Acı geri geldi ve onu susturmak çok kolay olacak. Ama o yolda delilik bekliyor., daha önce çok defalar ispatlandığı gibi. Bu yüzden oğlanı bana çay yapması için iki yaprak carryme, zencefil kökü ve nane bulmaya gönderiyorum. Bir gün o Chyurda bitkisinden üç yaprak getirmesini isteyecek miyim, merak ediyorum.
Bir yerlerde, bir arkadaş yumuşak bir sesle "Hayır," diyor.
FitzChivalry Farseer
Suikastçinin Çırağı - Robin Hobb - Cilt 1
336 Yanıt
267459 Gösterim