Konu: Çevreniz ve Fantastik Edebiyat

[Larien]

Benim çevremde de o şekilde eleştiri yapanlar çokca bulunmakta. Ama benim en yakın arkadaşlarım da benim gibi olduğundan diğer kimseleri hiç takmıyorum. "Cahille tartışılmaz" düşüncesiyle susup devam ediyorum.

[Black Helen]

Bu tarz edebiyat işleriyle uğraşmalarına rağmen ailemin bile arada sırada "Ne buluyorsun şu kitaplarda." tarzı pöykürüşlerde bulunması paha biçilemez. O yüzden takmamayı öğrendim. Al eline düzgün klasik oku diyorlar. Sanki okumuyoruz. Eski kafalılık bu işte.

[Hathor]

Efendim fantasik kuntastik takip eden bir insan olarak ben ne düşünüyorum çevreme karşı bunu belirtmek isterim:

Seri okumanın faydaları ve zararları var. İnsanda başladım artık bitirmek zorundayım zorluğu yaratıyor. Bu zorluk yüzünden nice yiğitler nice amazonlar eridi gitti çevremde : ) Bazen de işte tamam bu seri mükemmel -bakınız Pern, bakınız Gezgin Orman, bakınız yarım kalan güzide eserler- diyorlar maşallah dedikleri çocuk 2 gün yaşamıyor bu sefer de Almanca öğrenmekten telef oldular bu insanlar. E bi eleştiri lazım diyor insan.

Çevremde kitap okuma alışkanlığını küçücük yaşta kazanan insanlar da vaaaaar, fantastiği kuntastiği Meyer'le tanıyan insan da...

[hanne]

Annem'in fantastik kitaplara bakış açısı :
-Yine okumaya başladı bu "karanlık kitapları" sen bunları oku oku sonunda başına ne gelir bilmiyorum tıkk tıkk...( .s )

[Arlinon]

Neymiş bu yaygın fantastik anlamazlığı böyle ya. Bense babam okurken görüp ilgimi çektiği için ilk kez ciddi anlamda fantastik okumuştum. :hıö

[magicalbronze]

Babamla arada bir, düzenli olarak aramızda geçen konuşmalardan bir bukle:

Babam: Oğlum şimdi şu kitapları (eliyle elips türünde anlayamadığım bir şekil çizer) okumadın mı sen?
Ben: Evet baba okudum, okumaz olur muyum! Niye sordun?
Babam: E o zaman yazık günah böyle yer kaplıyorlar al götür sat onları, onların parasına git yenisini al. Napacaksın okduğun şeyi elinde tutarak. Sat gitsin.
Ben: Ama baba bak onlar değerli, arşiv yapıyorum be-...
Babam: Beni mi yiyorsun lan? Ne arşivi?! Zamanında defterlerini de arşiv yapıyordun şimdi söyle bakalım lise 2 matematik defterin ve ingilizce kitabın nerede?
Ben: Ee... ama onun bununla ne alakası var baba? Bunlar önemli cidde-...
Babam: Bir gün deperm olursa altında kalacağız o zaman sorarım ben sana...
Ben: ...

[Madam Vio]

Keşke bizim için de durum bu kadar kolay olsa; ama maalesef... Çevrem gerçekten de bana rütin olarak "Ay sen o ucubeleri okuyosun di mi? Hayal dünyasında yaşıyosunuz..." diyen sığ, yüzeysel, cahil insanlarla dolu. En başta umursamama taraftarıydım ancak aynı şeyleri durmadan tekrarladıklarını ve cahil fikirlerinden ödün vermediklerini gördükçe çıldırmaya başladım. Hergün yüzlerine baktığım arkadaşlarıma "Öyle mi? Hadi o zaman söyle, bu zamana kadar kaç kitap okudun? Senin o ucubeler diye tabir ettiğin vampirlerin bir zamanlar koca bir milletin ortak inancı olduğunu ve hatta bu insanların vampirlere olan inançları yüzünden pek çok kişiyi öldürdüklerini biliyor musun? Ya o yüzü beş-yüz-bin yerinden delinmiş emolara benzettiğin gotik tarzı hakkında herhangi bir yazı okudun mu? Gotik edebiyatından ya da mimarisinden haberin var mı?" diye çıkıştım sonunda, ama her seferinde insanlar kuyruklarını kıstırıp kaçtılar. En kötüsü de bana bu lafları eden insanların ortaokul seviyesindeki yazıları kekeliyerek okuyan ve sorduğunuzda dünya atlasında Çin'in yerini gösteremeyecek olan insanlar olması. Oysa bakın, hayal dünyasında yaşıyor denen o kişi siyasi, dini ve sosyal olaylarla ilgileniyor, akşamları oturup haberleri izliyor ve sadece fantastik değil, her türlü edebi eseri okuyor. İşte berbat olan da bu. Cahilin kendini alim sanması.

[Fırtınakıran]

Oysa bakın, hayal dünyasında yaşıyor denen o kişi siyasi, dini ve sosyal olaylarla ilgileniyor, akşamları oturup haberleri izliyor ve sadece fantastik değil, her türlü edebi eseri okuyor. İşte berbat olan da bu. Cahilin kendini alim sanması.

Memleketin okuyana saygısı yok. Fantastiği geçtim, durakta ya da bir yerde beklerken kitap okuyana da garip (anlamsız) bir bakış var. Ayrıca kitap deyince tüyleri ve saçları diken diken olan kişilerle aynı ortamı/okulu/havayı paylaşıyoruz. Bunu da göz ardı etmeyelim. Kitap, okullarda tatil gelince zorla ele tutuşturulan listelerdeki eziyet pek çokları için. Kitabı eziyet olarak görenler için(kitap okumanın zorluklarından yakınanları hepiniz görmüşsünüzdür), fantastik olmuş olmamış bir farkı yok. He ama şu var, büyüme kompleksli insanlar olduğumuz için, hayalgücüne dayanan şeyler hemen çocukça karşılanıyor. Aslında karşımızdaki zihinlerin ne kadar az gelişmiş ve bir çocuğa göre ne kadar dar olduğunun farkında değiller. Aynaya bakmak şart.

Yineliyorum, memleketin okuyana saygısı yok.

[hipogrif]

Annem ;seni kurtarmıcak bunlar arkadaşlarım-öncesi-: bu ne kızım  çocuk musun sen?,edebi değeri olan bişi okusana ,sonrası :ya Percynin atladığı yer müthişti,Iana bayıldım,ayy Siriusun öldüğü yerde ağladım çok kötüydü gibi tepkiler ,çevremdekileri değiştiriyorum zorla yoksa o yorumları beni katil etcek 

[grikunduz]

Babamla arada bir, düzenli olarak aramızda geçen konuşmalardan bir bukle:

Babam: Oğlum şimdi şu kitapları (eliyle elips türünde anlayamadığım bir şekil çizer) okumadın mı sen?
Ben: Evet baba okudum, okumaz olur muyum! Niye sordun?
Babam: E o zaman yazık günah böyle yer kaplıyorlar al götür sat onları, onların parasına git yenisini al. Napacaksın okduğun şeyi elinde tutarak. Sat gitsin.
Ben: Ama baba bak onlar değerli, arşiv yapıyorum be-...
Babam: Beni mi yiyorsun lan? Ne arşivi?! Zamanında defterlerini de arşiv yapıyordun şimdi söyle bakalım lise 2 matematik defterin ve ingilizce kitabın nerede?
Ben: Ee... ama onun bununla ne alakası var baba? Bunlar önemli cidde-...
Babam: Bir gün deperm olursa altında kalacağız o zaman sorarım ben sana...
Ben: ...

O kadar varmı ya
Bende babamla hala sorun yaşıyorum. Ve çevremdeki herkes bunların çocuksu olduğunu sanıyor ama işte bu karakterler animasyon izlemekle çocukluğu birbirine karıştıran kişiler olduğu için pek takmıyorum (en azından kendime öyle salık veriyorum)

[cankutpotter]

Bana pek tepki gelmez aslında. Ve bu insanların yetiştiriliş tarzına bağlı. Başka bi arkadaşın da söylemiş olduğu gibi, çoğu insan para, gerçek hayat, yarın ne yapacakları konusunda düşünmekten başka hiçbir şey yapmıyorlar. Biz, hepimiz, günlük hayatın demir parmaklıkları arasındayız. Gittiğimiz mekanlar sınırlı, yaptığımız şeyler rutin. Biz diğerlerinden farklı olduğumuzda neden çocuk olarak etiketlendiriliyoruz? Biz, parmaklıklarımızın arasından dışarı baktığımız için neden bu kadar laf işitiyyoruz? Hayal gücü türkiyede önemsenmiyor, hatta yerin dibine geçiriliyor.

[KingKiller]

Benim ailem ilk önce kitap okuyorum diye sevindiler. Sonra kitapların adına bakıp böyle saçma kitapları okuma sana bir şey kazandırmaz dediler ama ben yinede o zaman ki azimle okumaya devam ettim ve artık her kitap alıcam dediğimde birşey demiyorlar.

[mbdincaslan]

ailemin tepkisini, annemin ettiği bir lafla özetleyeyim:

"ölürsem arkamdan Kuran okuyacak yok. İki oğlum var biri Yüzüklerin Efendisi okur artık, öbürü Silmarillion".

Çevremde ise, "ya bırak bu işleri" tepkisinden ziyade, olumlu tepkiler alıyorum. İnsanlara anlatış tarzınızla alakalı biraz; onların kendi yaşamlarına paralellik kurabilecekleri bir tarzda anlatırsanız, benimseyecekler hatta ilgileneceklerdir. Kırk yaşlarında, oldukça muhafazakar ve tek kelime fantastik edebiyat okumamış "amcalar", Türk mitolojisinden esinlenerek yazdığım öyküleri beğenerek okuyorlar, çünkü milliyetçi taraflarını okşuyor. Ya da, babam Tolkien'i seviyor, övüyor artık, zira Tolkien'i ona anlatırken önce "şair" olarak anlattım, "Legendarium"u neden yarattığını anlattım.

Fantastik Edebiyat tutkunları, bazen ergenlik ya da asosyallik gibi sebeplerden, içe kapanık, "özel olmak" hissi veren bir çevre yaratmak istiyorlar kendilerine, içinde "iyi" hissettikleri, yabancılardan, dolayısıyla risk ve tehlikeden uzak bir komunite. Fantastik edebiyata karşı "çocuk işi" ya da "gereksiz" yaklaşımı da bu yüzden doğuyor bence, bizim suçumuz diyebilirim.

[Erymnys]

Bugün benim bu konuda çok şanslı olduğum bir kez daha kanıtlandı. Daha bir haftadır gittiğim okulda, şansa bakın ki aynı sınıfta bir fantastikseverleyim. O kadar ki bugün gazına gelip okulun FRP kulübüne üye oldum, nasıl oldu ben de anlamadım.

[Ryld Argith]

Ben kitap okumaya fantastikle başladım (Ejderha Avcıları Okulu ) O zamanlar ve fazla okumaya başladığım zamanlar ailem çok sevinmişti ama artık babama ne kadar anlatırsam anlatayım kitap okurken görünce Bu kitaplar kafanı dağıtıyor otur dersini çalış tepkisi alıyorum. (Ve en son olarak bu cümleyi Çalıkuşu okuduğumda bile duyduğum için artık gizlice kitap okuyorum )