Konu: Koruyucu Renkleri ~ bölüm 10 (yarısı ve tamamı)!!

[pleasant^^]

Şu kolye olayı  Seda'ya üzüldüm.Sonra diğerleri,insan yiyen " siyah" köpekler.Ürkütücü ya Aileleri bi adım atacak sanırım hikayeye Çok iyi hatırlamıyorum ama bi bölümde yazmıştın,uçurumdan mı ne düşüyorlardı? Tamam beklemedeyim kuzu Coştur bizi

[SeD]

Çoştur biziyy Ihııı nerdeyim beeen ? :hönk Ay çok heycanlı gidiyo... Ama acık ara verebilisin köftem valla çok yoruldun yaa... :/ O arada da benim filmi atarsın he

[magicalbronze]

Bölüm 8'e kadar okudum. Artık eski bölümlere daha yakın ve her şeyi anladım. Dokuzuda az sonra okuyup yetişmiş olacağım sizlere...

[SeD]

Ben şurda yukarda çok yoruldun ara ver derken bu kadar kastedmedidiiim... Kaaç asır oldu hala bişik atmadın nan xD ... Nerde Koruyucu Renkleri nin yrni bölümleriiiiiiyyy ? Hıu? xD

[veritaserum]

ne bileyim yaa almirayla uğraşırken bunu çok boşladım, bölümler kafamın içinde karman çorman şu an. onu bunu bırak can alıcaı noktaları unuttum en iyisi 10 bölümde bitireyim bunu..

Hayır ya 10 bölümde bitirme gözde lütfen devam et buna...

[veritaserum]

tamam lan yazmaya çalışırım ama iki kadardır hiçbirşey yazmıyorum ne buna ne Almira'ya dereim ama söz veremem yane

[veritaserum]

Bölüm 9,5 = Yabancılar

Üç küçük kız, üç arkadaş; masum, ancak omuzlarında ağır yükler barındılar üç kız, başkaları tarafından görülemeyen yüksek binadan çıktılar.

Şehrin sluk ışıkları uzaktan onlara göz kırpıyordu. Yalnızdılar. En azından görünürde. Görünürde, arkadaki yüksek binadan ve ağlardan başka bir şey yoktu. Tabii bir de, şimdi çok eskilerden kalma bir anı olan şehrin solu silueti.

Üçünün de ayrı yaşantıları vardı. Kendi aileleri, dostları ve kendi hayatları. Oysaki onların kaderi aynıydı. Savaşmaları gereken koskocaman bir dünyayla karşı karşıyaydılar. Ve onları buraya toplayan da aynı amaçtı: içlerinden biri ölüyordu ve  onu kurtarmalıydılar.

Dilara huzursuzdu. Yıllarca sakladığı sırrının ortaya çıkmasından mı, en iyi dostlarının ölemekte olduğundan mı, kaderin yükümlülüğü artık kendini hissettirmeye başladığından mı, bilmiyordu. Bir şekilde huzursuzdu, ortam daha da huzursuzdu ve bu hoşuna gitmiyordu.

Alara Dilara’ya bakmıyordu. Çok kızmıştı ona. Nasıl olur da böylesine bir şeyi saklardı ondan? İçinde bir öfke patlamış, yükselmiş gidiyordu. Bir de ufak bir endişe dalgası (ya başaramazsak?) ve de buruk bir acı…

Nesil düşünme yetisini kaybetmişti. Aklında sadece tek bir düşünce vardı: Başaracaktı. Seda’yı ölüme terk etmeyecekti.

“Kendinize fazla güvenmeyin!”

Üçü de aynı anda sıçradı. Bir kadın sesiydi bu. Belirli bir kaynağı yok gibiydi, sanki her yerden geliyordu.

Nesil’in kalbi deli gibi çarpıyordu. Bu ses ona bir yerden aşinayde, ama nereden?

Ve ses tekrar duyuldu.

“Başaramayacaksınız. Güçsüzsünüz. Zayıfsınız. Ne bir silahınız var elinizde, ne de sihir gücü. Un ufak edebilirim sizi, hemen, şimdi.”

“N-Nereden biliyorsun?” dedi Alara. Güçlü bir kahkaha attı kadın.

“Zihnin bana kendini olduğu gibi gösteriyor, küçük. Korumasızsın, acınacak haldesin! ama anlamıyorum, neden-”

“yenileceklerini bile bile savaşıyorlar? Çünkü sevgi denen o zavallı batıla inanıyorlar.”

Bu bir erkeğin sesiydi, daha genç ve kendine daha fazla güvenen bir ses.

Nesil soluğunu hızla içine çekti.

“Sen!”

“Hayır, biz!”

Ve yabancılar kendini gösterdi.

Vaay be işte beklediğim bölüm ama başlığa koptum 9,5 Neyse güzel olmuş bebiş devamını beklerim

[pleasant^^]

-Sen!
-Hayır biz!

Çok güzel final yapmışsın be. Çok güzel olmuş zihin okumaları.O 0,5 sayılı bölüm bana tanıdık geliyor,sana da geliyor mu. Neyse uzun zamandır okuyamıyorduk,tekrar uzun bi ara vermeden dön sahalara.

[veritaserum]

tabi geliyor senden çaldım ya aslında bunun devamı gelecek bununlabirleştiricem 10 olucak fikrini çaldğım için özür dilerüm  :üü ama bu sayılmaz yane gelcek devamı on olcak o  :üü

[SeD]

Nan süpa bitmiş hea Sözümü dinnedin küçük! (Biraz zalimce oldu ) 10 da felam bitirmicem di mi nan?

[veritaserum]

hayır en az 12

[SeD]

Ohh sevindim e geri kalan 0.5 nerde heaağaaa ?

[veritaserum]

aa beklesene sen bi