Konu: Bir hikaye yazarken nereden başlıyorsunuz?

[alper]

Nasıl başlasam diye düşünmüyorum genelde, aklıma gelen ilk cümleyle başlıyorum. Olay örgüsü oluyor elbette fakat giriş cümlemin etkili olması gerektiği tabusu mevcut değil bende. Bazen aksiyonla başlıyorum, bazen önden söyleyeceklerim oluyor adına önsöz diyorum bazen ise sonuçla başlıyorum.

Son söylediğim filmlerden kazandığım bir alışkanlık. "Hikayenin ana karakteri ölüyor ama gelin nasıl öldüğünü anlatayım size." gibi bir giriş yani. Bu aslında okuyucuyu değişik bir havaya sokuyor. Şöyle diyelim; film veya dizi izliyoruz, başrol olarak benimsediğimiz karakterin ilk yarım saatte öldüğünü nadiren görürüz. Nasıl olsa baş karakter bu, buna bir şey olmaz tarzı bir rahatlık oluşur algımızda. Ancak bu algıyı en başından kırmak, yani "bu karakter ölecek ama ne zaman ölecek" sorusunu okuyucunun zihnine yerleştirdiğimizde, okuyucunun merak edeceği soru "ne zaman ölecek?" den başka bir şey değildir. Bu yöntem yani benim deyişimle "spoiler yöntemi" bazı okuyuculara hitap eder, bazılarına ise etmez. Ancak çok ayrı tadı vardır benim için zaman zaman kullanırım.

Karakterin uyanması ile başlayan hikaye de ilginçmiş onu da denemeliyim bir ara. Favorim ise, hikayenin sonunda karakterin, kafasını karyolaya çarpması, yataktan düşmesi, ya da kafasına kitap düşmesi ile uyanması ve her şeyin aslında hiçbir şey olduğu, okuyucuya, zamanını kaybettiğinin en ince, en kibar yolu olarak verilmesi senaryosudur.

[hanne]

önce hissetmem ve ilhamın gelmesi gerekiyor başlangıç için ve benim belli bir başlangıcım yok fakat ben de şunu farkettim ki yazılarımın çoğunda yazının bir yerlerinde illaki yağmur oluyor..Başlangıç ise konuya,kişiye ve olaya göre değişiyor..

[cankutpotter]

Önce ufak bir tahmin yürütmek istiyorum; sanırım bazı arkadaşların karakterlerini uyandırarak başlamaları onların yaşama gözlerini açmaları gibi bir şey. Veya insana yeni bir günün başladığını falan düşündüren bir şey olması olabilir. Şimdi, aslında ben genelde Fnfiction(hayran hikayesi) yazarım. Eğer hikayeye kendi kurallarımı eklemişsem yani mesela Harry'nin 1. sınıfa gittiği dönemden başlayacaksam, önce tanıtırım Harry kim, kiminle yaşar falan filan. Ortasından devam ediyorsam büyülü kale'de olduğu gibi değişik bir giriş yaparım. Daha önce özgün denemem... Hmmm.. Var aslında. Evrenin Kapıları isimli bir hikaye yazmayı düşünmüştüm. İlk başladığımda ortasından dalmıştım, 'Efendim, bunu yapamayız' tarzı bir cümleydi. Ama şimdi onun tek bölümlüğünü yazacağım. Ondaysa işte betimleyeceğim. Yani aslına bakarsanız belirli bir tarzım yok. Düşünürüm ama bilgisayarın başına geçtiğimde tüm düşüncelerime bir şey olur. Heyecanlanırım, yazdığım şeyleri pek beğenmem. Daha güzel olsun isterim, aklımdan geçeni tamamıyla yansıtmak isterim. Okuyucu ben ne hissediyorsam onu hissetmelidir falan diye düşünürüm. Beğensinler isterim. Fakat en kötüsü, bir başkasının yazdığım şeyi yanımda sesli okuması! Nedendir bilmem. Bir telaş içinde oluyorum yazarken. Üstatlardan öğrenmem lazım galba...

[Malkavian]

Fakat en kötüsü, bir başkasının yazdığım şeyi yanımda sesli okuması! Nedendir bilmem. Bir telaş içinde oluyorum yazarken. Üstatlardan öğrenmem lazım galba...

Bu hepimiz için geçerli. Sözlü olup da yazdığımız şeyler bir başkasının ağzından hızla dökülünce hataları ve eksiklikleri daha net görüyoruz ve bu da pek hoş olmuyor. Oysa ki içten okuyarak ve düşünerek o açıkların çoğu kapanıyor gibi

[Kafii]

Dün akşam bir hikayeye başlarken uzun uzun düşündüm bunu sonu olarak hikayeye ortasından başlamaya karar verdim. hikayelere ortadan başlamalı çünkü gün bile ikiye ayrılır tam ortasından ; güneş doğmadan önce , güneş doğduktan sonra.
hikaye kırılma anından başlamalı ondan önce ve ondan sonra. 

[Good Life]

Aslında önce kurguluyorum sonra yazıyorum ya da yazarken kurguluyorum diyemem çünkü ikisi de olmuyor değil  ama birkaç satırlık kelimelerim kafamda canlanabiliyorsa kağıda geçiriyorum genelde yazarken kurgulamadığım hikayelerim için.. Bazılarıysa gerçek hayatla ilgili oluyor onlar için kurgu gerekmiyor.Hayat da bir sahne zaten değil mi ? Biz de oynuyoruz tek fark; yazarın olmamasına karşılık bizim birşeyler karalamamız.İşte onlarda olayın en başından başlıyorum 

[PERCY]

Öncelikle Risora katıldığımı söylemek istiyorum.Ben daha önce hiç hikaye yazmadım.Hala ilham gelmesini bekliyorum.Ama bir hikaye yazacak olsam kesinlikle en baştan olayları şimdiki zamanda  hikayenin ana kahramanına anlattırarak hafif aksiyonlu okuyucuyu sıkmayarak başlatırım.

[uzman]

ben bir hikayeye başlarken o hikayenin asıl olayına giriş olur örneğin bir hikayemde odasında oturan bir akademi rektörü olan bir cücenin kraliyet tarafından gönderilen mektubu ileten bir ulağın kapıyı çalması ile başladım.
 

[TurkceBKF]

İlk yazdığım öykülerde karakter konuşması ile başlamayı tercih ediyordum. Gelecek olayları anlatan bir iç konuşma ve ardından da bakın buraya kadar ne olmuştu diye yazardım. Uzun süredir bu yöntemin tempoyu yok ettiğini gördüğümden beri bir olayla başlıyorum. Olay bazen fiziksel bir hareket bazen de karakterin hayatının akışını değiştiren bir durum oluyor. Bu çatışmayı anlatırken de ilk cümlelerden okuyucuya öykünün başka bir gerçeklikle ilgili olduğunu verecek ipuçları koymaya çalışıyorum.

[Moonstone]

Bir ara bütün hikayelerime ya da yazılarıma diyelim biz insanlar diyerek başlıyordum Takmıştım adeta. Fakat daha sonra bu kelimeden kurtuluverdim. Şimdi aklıma ilk gelen kelimeyle başlıyorum. Nasıl başlasam diye uzun uzun düşünürsem batırıyorum gibime geliyor.

[Erymnys]

Genelde bir cümle geliyor, sonra önü arkası doluyor.

İlk cümlem de genellikle bir diyalog ya da iç konuşma oluyor.

[Derufin]

Ben çoğunlukla hava, toprak falan gibi çevre etkenlerini konu alarak başlarım. Örneğin;

Tokay Ormanı`nda Güneş bir kez daha gökteki yerine yerleşirken, hafif meltem ormanın sessizliğini bozdu.

Ya da;

Denizin dalgalı suları, gittikçe hızlanan rüzgar ile şiddetlenip kıyıdaki kayaları dövmeye başlamışlardı.

Kendi yazdığım hikayelerden örnek başlangıç istiyorsa da;

800 yıldır mavimsi bir ışık ile parıldayan Güneş, yerini bir kez daha bırakıyordu gecenin sessizliğine ve ayın hükmüne. Ama bugün, ağaçların yaprakları ve dereleri oluşturan milyonlarca su damlacığı gibi muhteşem bir zerafet ve uyuşuklukla hareket ediyordu sanki. Bulunduğu yerden hiç ayrılmak istemiyordu. Tarihin kaderini değiştirecek bu olaya şahitlik etmek isteyen binlercesi gibi.

[grikunduz]

Ben genelde aşırı yüksek sesli bir müzikle kendimi dünyadan soyutladıktan sonra, (özellikle wishmaster) kendimi müziğe bırakıyorum. Hayal kurmaya başlıyorum ve içimden geçen hisleri word dosyasına yazıyorum. Yalnızlık, kaçmak, korkmak, sevmek, tutunmak gibi ve içlerinden biri bana parlıyor kendini farkettiriyor bende yazıa o duyguyu işleyerek başlıyorum ve kendimi yazıya bırakıyorum. Eğer durup düşünürsem yazı gidiyor, o yüzden yazı yazarken kimseye cevap vermem, aşırı ısrar edenleri de terslerim. Sonunda beklemediğim bir son çıkıyor. Yani ilk önce kendimi şaşırtıyorum.

Ekleme; A bide çikolata yemem lazım beyni mi çalıştırıyor ne özellikle bitter olmalı.

[Lunacy]

Ben tam ortasından başlıyorum.
Aslında, yazmaya başladıktan sonra önce geçmişe, sonra geleceğe gittiğim için başladığım yer ortası olmuş oluyor bi şekilde.

[idil_23]

Ben ortasından başlamıyorum.Genelde karakterimi olayla ilgili olan mekana götürüyorum yavaş yavaş olayı başlatıyorum