İletileri Göster
Bu özellik size üyenin attığı tüm iletileri gösterme olanağı sağlayacaktır . Not sadece size izin verilen bölümlerdeki iletilerini görebilirsiniz
Bir keresinde sahaftan aldığım kalınca bir kitabın birkaç bölümü baş aşağı basılmış bir şekilde çıkmıştı. Üstelik aradaki bazı sayfalar düzdü. Okurken bir ters bir düz çevirmekten aptala dönmüştüm. O zamandan beri sahaftan kitap almaya çekiniyorum
Okur olarak en büyük korkum, özellikle bazı türlerin geniş bir kitle tarafından "hayali şeyler" veya "çocukça şeyler" gibi bir bakış açısıyla küçümsenmesinin devam etmesi. Burada benim açımdan iki yönlü bir korku var. Birincisi, elbette bir tür veya eser hakkında bilgi sahibi olmadan takınılan ön yargılı tutumun aşılamaması. İkincisi ve daha önemlisi, değersizleştirmek için sunulan bu iki argümanın da aslında bir aşağılanma sebebi değil, aksine çok kıymetli şeyler olduğunun idrak edilememesi.
Körlük okumaya engel değil arkadaşlar. Merak ettiklerimi de benden önce okuyarak yeni çıkan kitaplardan mahrum kalmıyor.
Ama demek istediğinizi anlıyorum. Sadece körlük bir engel teşkil etmiyor, siz merak etmeyin
Çok güzel şeyler geliyor, aynen devam!
2) Kitap okuyamaz hale gelmek, körlük veya başka bir nedenle
BÖLÜM 13: GERİ DÖNÜŞ
Kağıtta, Türkleri küçültücü cümleler vardı, tehditler vardı, öfke vardı. Adnan Bey, daha sonra bütün bunların gerçek olduğunu anlayacaktı. Ama ilginç olanı ise Veinnous Dauphin Humbert in Papa 6. Clement tarafından Symirna’yı geri almak için görevlendirilmesiydi. Saint Pietro kalesini geri almış Amazon kalesini alamayınca kahrından ölmüştü. Yani adam kağıtta yazdıklarının büyük bir bölümünü gerçekleştirmişti. Symirna’nın aşağı liman kalesini alınca, Umur Beyin yaptıklarını yapmamış şehir halkını kılıçtan geçirmişti. Bütün bunları geri döndükten sonra öğrenmişti Adnan Bey. Hiç bir şey demeden kağıdı geri uzattı.
Kralların Yolu'na dönelim. Dalinar'ın Hıyanet Günü'nü gördüğü görüdeyiz :
Bu görüde benim ilgimi çeken en önemli nokta göz renklerinden garip şekilde bahsedilmiş olmasıydı. Parlayan Sözler'de hatırlarsanız Kaladin Parlayan'a dönüştükten sonra gözlerinin rengi değişmişti. Fakat Hıyanet Günü'ne ait olan görüde önce Shinovar'lı gibi açık tenli bir Parlayan Şövalye'yi görüyor. Sonrasın da ise kendi sözleriyle devam edelim " Adam döndü, bir Alethi gibi derisi bronzlaşmış ve saçları koyuydu. Gözleri en solgunundan maviydi. Hatta doğal olmayan bir şekilde solgundu; irisleri neredeyse beyazdı." Bölümün devamında Parlayanlar'ın her ırktan olduğundan bahsediliyor ve sonlanıyor.
Buradan çıkarttığım sonuç şu ; Göz rengi Parlayanlar için belirleyici bir özellik değil. Bu aklımızda kalsın.
Parshendi'ler savaş formundayken kendi zırhlarını vücutlarından çıkartabiliyorlardı. Hatta Kaladin bu zırhları sökerek Köprü Dört için bir savunma sistemi kurmuştu. Pare Zırh'larında bu şekilde bir oluşum olabileceği bana çok mantıklı geliyor. Pare Kılıç'larının ölü sprenler olduklarını biliyoruz. Parshendi'ler savaş formundayken kılıç yaratabildiklerine dair hiç bir şey duymadık. Bu da düşüncemi güçlendiriyor.
Bu kıtada ise Sprenlerin yaptıkları şeyin Parshendilerin açısından ihanet olarak yorumlandığı. Ve Sprenler'in kendileri için ne kadar önemli olduğu. Aynı zamanda Parshendiler Sprenler ile bağ kurdukları zaman Shallan ve Jasnah gibi Shadesmar ile bir şekilde iletişime geçebiliyorlar.
Neyse şimdi biraz teoriyi toparlayıp bitireyim. Parshendiler hiç bir zaman Yokelçiler olmadılar en azından tamamen bir ırk olarak. Yani Parshmenler ve Parshendiler evcilleştirilmiş Yokelçiler değiller.Bu kısımda tamamen aynı fikirdeyim
Parshendiler Hıyanet Günü görevlerini terkeden Parlayanlar'dı. Sprenlerin kendilerine verdiği gücü insanlara da vermeye karar vermesinden sonra onları terk ettiler. Pare Zırhları büründükleri formun eseri, Kılıçları ise terk edip ölüme bıraktıkları sprenler. Sprenler ile çok daha fazla varlık paylaşan Parshendiler görevlerini bıraktıktan sonra fiziksel değişime uğradılar. Uzun süre acı, yalnızlık ve dışlanmışlık yaşadıktan sonra son kalanları Harap Ovalar'a yerleşti Urithiru'nun varlığını sürdürdüğü alana. Pare Kılıçlarına sahip olamayıp , Urithiru'ya geçen kapıyı açamasalar bile orada huzur buldular.
Seride en sevdiği karakter Mat olmayan biriyle Zaman Çarkı muhabbeti yapmam cidden zor. Ha sabaha kadar tartışırım orası ayrı.
