Marslı
Andy Weir
_____
Fırtınakıran
Özet yorum: Beğenmedim.
Andy Weir bir yazılım mühendisi ve bu kitabı bir mühendisin yazdığı çok belli. Biliyorum, çünkü bunu bir bilgisayar mühendisi olarak söylüyorum.
Mars’ta hayatta kalmaya çalışan bir adam. E hani gerilim? Hani aksiyon? Sayısal detaylarla bezeli hayatta kalma derslerinin ötesi nerede? Bu kitaptan çok güzel bir “Mars’ta hayatta kalma 101” rehberi olur. Ama bir bilimkurgu eseri olarak vasat benim gözümde.
Bilimsel yanı güçlü bilimkurguya asla hayır demedim. Ama Andy Weir bir Asimov, Carl Sagan ya da Arthur Clarke’ın yapabildiği şeyi yapamıyor. Rakamlarla boğdu beni. Bu kitabın başları bir ders kitabı mı Weir? Clarke’ın, Sagan’ın veya Asimov’un bilimi son raddesine kadar eserlerine yedirirken, kurgu ve yazarlıklarını da göz önünde tutması nerede? Tamam, bunlar büyük adamlar. Kimse onlar gibi olmak zorunda değil. Ama işte, bu kitapta bazı şeyler benim gözümde eksik. Neyse ki bu dediklerim kitabın başları için geçerli.
Andy Weir heyecanlı bir bilimkurgu okuru muhtemelen. Ancak ben kendisini başarılı bir yazar olarak göremedim bu kitapta. Kitabın arkasındaki övgü dolu sözlere bakıyorum, sonra yine “Nerede bahsedilen gerilim?” diyorum.
Mark Watney ekibindeki herkes gibi çift anadal sahibi olan biri. Şansa bakın ki hem makine mühendisi hem de botanist. Yani hayatta kalmak için iki temel şeye sahip. Hadi orayı geçtim. Watney yaşadığı onca sorunu hooop çözüveriyor. Hiçbir heyecan duymadım okurken. Her şey zaten belli olan şekilde ilerliyor. Ayrıca Watney şen şakrak bir insan. Mars’ta tek başına kalışının herhangi bir duygusal travmasını yaşamıyor. En ufak umutsuzluk bile hızlıca geçip gidiyor. Üzülerek söylüyorum, espri anlayışı benim gözümde herhangi bir liseli ile aynı düzeydeydi.
Okurken sık sık Ben Efsane geldi aklıma. Orada da işlenen hayatta kalmaya çalışan tek bir insan teması boyunca nasıl derinden sarsıldığımı hatırladım. Sonra Marslı’da bunun nasıl yapılmadığına baktım. Andy Weir’in tercihi bu olabilir. Ona lafım yok. Bari her şey böyle kolay gitmeseydi. Mark tüm sorunlardan bu kadar kolay kurtulmasaydı. Hayatta kalacak tüm özelliklere daha baştan sahip olmasaydı. Bir de yaşaması gereken ruhsal travmaların bari bir dozunu yaşasaydı.
Weir güzel araştırmalar yapmış ve kitabın bilimsel yanını oldukça güçlü tutmuş. Bu kısmı takdir etmek gerek. Hakkını yiyemem. Ancak bu özverisi oldukça bilindik bir konu olan “hayatta kalmaya çalışan tek adam” konusunu klişelerden arındırma kısmında yeterince kullanmadığını düşünüyorum. Her şey bilinen bir yolda bu derece gitmeseydi keşke. Azıcık şaşırmak isterdim. Hayal kırıklığı oldu benim için.
Seven herkese saygım sonsuz. Kim niye sevdi diye sorgulamıyorum. O nedenle siz de beni sorgulamayın. Bu olumsuz yorumuma, “İşte ama şöyle çok iyiydi” diye bana cevap verme amaçlı yorumlar gelmesin lütfen 
. Çünkü çıkmaz bir yola gireriz. Ama elbette herkes neden beğendiğini benim yorumumdan bağımsız olarak yazar, o ayrı .