İletileri Göster
31
Diğer Bilimkurgu Eserleri / Ynt: Karanlığı Taramak
« : 23 Ocak 2013, 19:06:20 »
Bu kitabın sonunda yazarın notu diye bir kısım var ki bence herkes okumalı. Kitabın Philip K. Dick'in hayatından kesitler sunduğunu bilmeme rağmen beni gerçekten etkilemişti. Gördüğüm en iyi ithaf yazılarından biriydi. Burada paylaşayım da belki ilginizi çeker ve kitabı okumanıza vesile olur.
Çeviri 6 45'in çevirisi, dikkatsizlik sunucu oluşabilecek bir kaç noktalama hatası dışında aslının aynısıdır sanırım.
Bu, yaptıkları için çok fazla cezalandırılan bazı insanları anlatan bir romandı. Onlar iyi vakit geçirmek istiyorlardı, ama sokakta oynayan çocuklar gibiydiler; arkadaşlarının birbiri ardısıra öldürüldüğünü- ezildiklerini, sakatlandıklarını, mahvedildiklerini - görebiliyor ama yine de oynamaya devam ediyorlardı. Hepimiz belli bir süre gerçekten çok mutluyduk, zamanımızı çalışıp didinmekle değil, sırf gevezelik ve oyunla geçiriyorduk. Ama bu fena halde kısa bir zamandı ve arkasından gelen ceza inanılır gibi değildi; gördüğümüz zaman bile inanamadık ona. Örneğin bunları yazarken Jerry Fabin karakterinin temsil ettiği kişinin kendini öldürdüğünü öğrendim. Ernie Luckman karakteri için temel almış olduğum dostum, daha ben romana başlamadan önce ölmüştü. Bir süre için ben de sokakta oynayan o çocuklardan biriydim; diğerleri gibi bende büyümek yerine oyun oynamaya çalışıyordum ve cezalandırıldım. Bu romanın adanmış olduğu insanların ve başlarına gelenlerin sıralandığı listede ben de varım.
Uyuşturucu kullanımı bir hastalık değildir, bir karardır. Tıpkı giden otomobilin önüne atlama kararı gibi. Buna hastalık, değil yargılama kusuru denir. Bir grup insan bunu yapmaya başladığında, bu sosyal bir yanlıştır, bir yaşama biçimidir. Bu yaşam biçiminde paralo şudur: "Şimdi mutlu ol, çünkü yarın ölüyor olacaksın." Ama ölüm kısmı neredeyse hemen başlar ve mutluluk bir anıdan ibarettir. Bu haliyle bu iş, sadece sıradan insan varlığının hızlandırılmış, yoğunlaştırılmış bir şeklidir. Sizin yaşam biçiminizden bir farkı yoktur, sadece daha hızlı gelip geçer. Her şey yıllar yerine günler, haftalar veya aylar içinde olup biter. Villon'ın 1460'da söylediği gibi, "nakit parayı al, bırak kredi gitsin." Ama nakit para bir peniden ibaretken kredi bütün bir yaşamsa, bu bir hatadır.
Bu romanda ahlak dersi yok; burjuvazi taslamıyor; onların çalışmaları gerekirken oyun oynamakla hatalı olduklarını iddia etmiyor; sadece sonuçlarını anlatıyor. Yunan dramasında toplum olarak, nedensellik anlamına gelen bilimi keşfetmek üzereydiler. Bu romanda ise Nemesis var: kader değil, çünkü herhengi birimiz sokakta oynamaktan vazgeçmeyi seçebilirdik. Ancak, yaşamımın ve kalbimin en derin köşesinden yazdığım gibi, bu oyuna devam edenler için korkunç bir Nemesis'ti bu. Ben bu romanda bir karakter olarak yer almadım ben bu romanım. Gerçi bu sıralarda, tüm ülkemiz olduğu gibi bu durumda. Bu roman benim kişisel olarak tanıdıklarımdan daha fazlasını anlatıyor. Bir kısmını hepimiz gazetelerden okuyoruz. Dostlarımızla sağda solda vakit geçirip kaset kayıtları yaparken gevezelik etmek, altmışlı yılların kötü bir kararıydı. Kurumun hem içinde, hem de dışında. Ve doğa bizimle ilgili sert önlemler aldı. Korkunç şeyler tarafından durmak zorunda bırakıldık.
Ortada bir "günah" varsa, o da bu insanların sonsuza kadar iyi vakit geçirmeye devam etmek istemeleriydi. Sonra da bunun için cezalandırılmışlardı. Ama dediğim gibi, öyleyse bile ben verilen cezanın fazla, çok fazla olduğunu düşünüyorum. Bunu Yunan draması gözüyle veya ahlaksal açıdan yansız bir gözle işlemeyi yeğliyorum, yalnızca bir bilim dalıymışçasına, tarafsız deterministik sebep-sonuç gibi. Onların hepsini seviyordum ben. İşte sevgimi adadıklarımın listesi:
Gaylene'e öldü
Ray'e öldü
Francy'ye kalıcı psikoz
Kathy'ye kalıcı beyin hasarı
Jim'e öldü
Val'e kitlesel kalıcı beyin hasarı
Nancy'ye kalıcı psikoz
Joanne'e kalıcı beyin hasarı
Maren'e öldü
Nick'e öldü
Terry'ye öldü
Dennis'e öldü
Phil'e kalıcı pankreas hasarı
Sue'ya kalıcı damar hasarı
Jerri'ye kalıcı psikoz ve damar hasarı
... ve onlar gibi diğerleri.
Ruhları şadolsun. Onlar benim yoldaşlarımdı; daha iyisi yoktur. Daima aklımdalar ve düşman asla affedilmeyecek. "Düşman", onların oynarken düştükleri hataydı. Bırakın hepsi bir başka şekilde yine oynasınlar, bırakın mutlu olsunlar.
Çeviri 6 45'in çevirisi, dikkatsizlik sunucu oluşabilecek bir kaç noktalama hatası dışında aslının aynısıdır sanırım.
Bu, yaptıkları için çok fazla cezalandırılan bazı insanları anlatan bir romandı. Onlar iyi vakit geçirmek istiyorlardı, ama sokakta oynayan çocuklar gibiydiler; arkadaşlarının birbiri ardısıra öldürüldüğünü- ezildiklerini, sakatlandıklarını, mahvedildiklerini - görebiliyor ama yine de oynamaya devam ediyorlardı. Hepimiz belli bir süre gerçekten çok mutluyduk, zamanımızı çalışıp didinmekle değil, sırf gevezelik ve oyunla geçiriyorduk. Ama bu fena halde kısa bir zamandı ve arkasından gelen ceza inanılır gibi değildi; gördüğümüz zaman bile inanamadık ona. Örneğin bunları yazarken Jerry Fabin karakterinin temsil ettiği kişinin kendini öldürdüğünü öğrendim. Ernie Luckman karakteri için temel almış olduğum dostum, daha ben romana başlamadan önce ölmüştü. Bir süre için ben de sokakta oynayan o çocuklardan biriydim; diğerleri gibi bende büyümek yerine oyun oynamaya çalışıyordum ve cezalandırıldım. Bu romanın adanmış olduğu insanların ve başlarına gelenlerin sıralandığı listede ben de varım.
Uyuşturucu kullanımı bir hastalık değildir, bir karardır. Tıpkı giden otomobilin önüne atlama kararı gibi. Buna hastalık, değil yargılama kusuru denir. Bir grup insan bunu yapmaya başladığında, bu sosyal bir yanlıştır, bir yaşama biçimidir. Bu yaşam biçiminde paralo şudur: "Şimdi mutlu ol, çünkü yarın ölüyor olacaksın." Ama ölüm kısmı neredeyse hemen başlar ve mutluluk bir anıdan ibarettir. Bu haliyle bu iş, sadece sıradan insan varlığının hızlandırılmış, yoğunlaştırılmış bir şeklidir. Sizin yaşam biçiminizden bir farkı yoktur, sadece daha hızlı gelip geçer. Her şey yıllar yerine günler, haftalar veya aylar içinde olup biter. Villon'ın 1460'da söylediği gibi, "nakit parayı al, bırak kredi gitsin." Ama nakit para bir peniden ibaretken kredi bütün bir yaşamsa, bu bir hatadır.
Bu romanda ahlak dersi yok; burjuvazi taslamıyor; onların çalışmaları gerekirken oyun oynamakla hatalı olduklarını iddia etmiyor; sadece sonuçlarını anlatıyor. Yunan dramasında toplum olarak, nedensellik anlamına gelen bilimi keşfetmek üzereydiler. Bu romanda ise Nemesis var: kader değil, çünkü herhengi birimiz sokakta oynamaktan vazgeçmeyi seçebilirdik. Ancak, yaşamımın ve kalbimin en derin köşesinden yazdığım gibi, bu oyuna devam edenler için korkunç bir Nemesis'ti bu. Ben bu romanda bir karakter olarak yer almadım ben bu romanım. Gerçi bu sıralarda, tüm ülkemiz olduğu gibi bu durumda. Bu roman benim kişisel olarak tanıdıklarımdan daha fazlasını anlatıyor. Bir kısmını hepimiz gazetelerden okuyoruz. Dostlarımızla sağda solda vakit geçirip kaset kayıtları yaparken gevezelik etmek, altmışlı yılların kötü bir kararıydı. Kurumun hem içinde, hem de dışında. Ve doğa bizimle ilgili sert önlemler aldı. Korkunç şeyler tarafından durmak zorunda bırakıldık.
Ortada bir "günah" varsa, o da bu insanların sonsuza kadar iyi vakit geçirmeye devam etmek istemeleriydi. Sonra da bunun için cezalandırılmışlardı. Ama dediğim gibi, öyleyse bile ben verilen cezanın fazla, çok fazla olduğunu düşünüyorum. Bunu Yunan draması gözüyle veya ahlaksal açıdan yansız bir gözle işlemeyi yeğliyorum, yalnızca bir bilim dalıymışçasına, tarafsız deterministik sebep-sonuç gibi. Onların hepsini seviyordum ben. İşte sevgimi adadıklarımın listesi:
Gaylene'e öldü
Ray'e öldü
Francy'ye kalıcı psikoz
Kathy'ye kalıcı beyin hasarı
Jim'e öldü
Val'e kitlesel kalıcı beyin hasarı
Nancy'ye kalıcı psikoz
Joanne'e kalıcı beyin hasarı
Maren'e öldü
Nick'e öldü
Terry'ye öldü
Dennis'e öldü
Phil'e kalıcı pankreas hasarı
Sue'ya kalıcı damar hasarı
Jerri'ye kalıcı psikoz ve damar hasarı
... ve onlar gibi diğerleri.
Ruhları şadolsun. Onlar benim yoldaşlarımdı; daha iyisi yoktur. Daima aklımdalar ve düşman asla affedilmeyecek. "Düşman", onların oynarken düştükleri hataydı. Bırakın hepsi bir başka şekilde yine oynasınlar, bırakın mutlu olsunlar.
. Neyse anket kapanana kadar bekleyin eğer kimse oy vermezse isterseniz o zaman yaparsınız. En azından kimse Serçe'ye oy vermemiş diyemez insanlar.
. Ya da mümkünse Kızıl Yıldız'a verdiğim oyun Serçe'ye kaydırılmasını talep ediyorum. Kızıl Yıldız'ın bu kadar oy alabileceğini tahmin edememiştim ben. Oyumu o yüzden ona verdim. Ama Serçe'yi o şekilde 0 oyla görmek gerçekten içimi acıtıyor :üü. Yetkililerin buna bir şeyler yapması lazım ya da ben sahte hesap açıp Serçe'ye oy vermeyi planlıyorum. Benim başka itirazım yok oylama Cumartesi gününe ya da Serçe en az bir oy alana kadar devam edebilir.
. Neyse seneye inşallah.
.
. Yanlış hatırlamıyorsam film serinin ilk iki kitabını gayet başarılı bir şekilde mahvetmişti. Filmin benim için tek faydası yapımcılara kızıp seriyi bir daha okumamdı. O yüzden tamamen rezalet diyemem film için 
